Yeni bir hayat çok mu yakın, çok mu uzak? Hayata açtığım yeni bir sayfa geride kalanı örter mi, yoksa yeni ufuklar için eşsiz bir saha mı sunar insana?
İhmalkarlığım çok oldu. Başıma gelecekleri söyledi bana içimdeki ses. Dinlemek yerine kaçmaya çalıştım hep ondan. İçimin aksine uydum, aksi oldum. Tanrım! Ne doğruymuş senin nefesle kullarının göğsüne fısıldadığın! Sen insana aklı verdin, nefsini kontrol edebilsin diye. Nefsi verdin, akıl bir işe yarasın diye. Sence kulların hangisine daha cömert? Sence ben neyim Tanrım?
Hayatımı hep inkarla yaşadım. Gerçeği görmek yerine, onu hayalimde görmek istediğime çevirdim. Bak, şimdi yine başım sıkıştı, seni anar oldum. Başım sıkışmadığında seni anıyor muyum Tanrım? Seninle konuşuyor muyum? İçimden çok cevap geciyor fakat sen benden daha yüce olduğun için senin hatırın benden çok. Sen bilirsin her şeyi olduğu gibi beni de.
Tanrım! Ben neden böyle biri oldum? Düşünmeye çabalamadım. Sorularımı sindirdim. Sorularıma bazı bazı cevaplar bulduğumdaysa kendimi sindirdim. Böyle olmamı başkalarına yüklemek istemedim. Başkaları üzülsün istemedim. Kendim üzülmeyi tercih ettim, kendimi buna feda etmedim. Böbürlenen bir ruh haline de girmedim, kendimi cefakar görmedim de. Ne gelirse başıma, hep kendimden geldiğine inandım. Bana doğruyu göstermeye niyetli olduğuna inandım.
Seni çok inkar ettim. Aleyhine çok konuştum, biliyorsun mutlaka. Tanrım! Sen gerçekten söylendiği kadar bağışlayıcı mısın? Kulların, sana verdikleri sözlerden caydığında alınmıyor musun mesela? Zor zamanlarında senden aman dileyip, ferahlayınca nefsine uyan ve seni unutan kullarına gücenmiyor musun? Tanrım! Sen ne yücesin!
Yeni bir hayat var önümde, ne olacağını bilemedigim. Sadece kolla beni Tanrım. Ben dersimi öğrenmeye niyetliyim, cezalı bir öğrenci gibi çok defa kapına gelecek olsam da. Ben kendimi yaratmak istiyorum. Benim yolumu sen çizdin, ben onu arıyorum.
tâ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder