 |
| Ayna, ayna! Bari sen söylenme bana. |
Boşluk hissi...
Hiçbir şey yapamayacak kadar parasız bir Cumartesi... Abartmayayım; bir gazete, bir paket sigara ve 5 litrelik bir su alabilecek kadar bir Cumartesi. Ertesi güne ve sonraki günlere de parasız "günaydın" diyecek bir Cumartesi. Hezeyan bir Cumartesi...
Bana, sahip olduğum şeylerin birer hiçten ibaret olduğunu ve yeni başlangıçları çağrıştıran bir Cumartesi.
Yalnız bir Cumartesi...
Bu Cumartesi, içimdeki tüm kötü sesler açığa çıkıyor. Bense o sesi sakinleştirmek için eylemsizliği seçiyorum; seçtim de...
Değersizliğimi, sahip olmadıklarımla ölçmeye başladı içimden bir ses. Hemen aksi, bunun yanlış olduğunu söyledi beynim; sahip olduğum şeyleri ve değerimi hatırlatmaya çalıştı bana... Söylemeliyim ki, ses daha inatçıydı.
Tüm bunların aksine, beni yine yazmaya iten bir Cumartesi...
tâ
tâ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder