Yıldızlar ışıl ışıl parlıyordu...
Ve baş döndüren koku havayı sararken
Çatırdayan bahçenin kapısı...
Ve bir ayak, kumu sıyırdı.
Tıpkı onun gibi hoş kokan bir varlık,
Hafifçe kollarıyla sarıverdi beni.
Tatlı öpüşleri, hassas okşamalarıyla...
Büyülü bir şey, benzersiz...
Aşkımın hayali şimdi gitti sonsuza,
Zaman geçiyor hızla ve ölüyorum umutsuzca!
Yazık! Ölüyorum umutsuzca.
Ve hayatı hiç bu kadar sevmemiştim.
Tosca - Puccini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder